Πέρασε ακριβώς ένας χρόνος από την προηγούμενη συνάντηση με τους φίλους μας από την Θ.Κ.ΣΤΡΟΦΗ.
Ένας αγώνας διαφορετικός από τους άλλους. Ένας αγώνας χωρίς να έχει σημασία το αποτέλεσμα. Μόνο η συμμετοχή είχε αξία και σημασία.
Πλέον η ετήσια αυτή ποδοσφαιρική συνύπαρξη τείνει να γίνει θεσμός.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αφήσαμε τα προβλήματα μας στο σπίτι και συναντηθήκαμε με τα παιδιά μας από την ΣΤΡΟΦΗ. Στο φιλόξενο χώρο του γηπέδου ΡΟΥΦ όλα ήταν έτοιμα από πολύ νωρίς. Το μόνο που δεν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν το κρύο. Μόλις όμως πατήσαμε τον αγωνιστικό χώρο η καρδιά μας ζεστάθηκε κι αγαλλίασε η ψυχή μας. Απέναντι μας δεν είχαμε κάποιον “συνηθισμένο” αντίπαλο. Είχαμε τα δικά μας παιδιά και το μόνο που είχαμε ήταν να απολαύσουμε το παιχνίδι. Το μόνο που δεν υπολογίσαμε, πάλι, ήταν το πόσο δυνατά είναι τα συναισθήματα όταν βρίσκεσαι απέναντι σε αυτά τα παιδιά. Δεν είναι όμως εύκολο, όταν ξέρεις τι έχουν περάσει, να μπορείς να διαχειριστείς εύκολα τα συναισθήματα σου. Από την δύσκολη αυτή κατάσταση μας έβγαλαν, πάλι, τα παιδιά. Η διάθεση και η όρεξη που ήταν διάχυτες σε κάθε ενέργεια τους μας έδωσαν το ερέθισμα. Όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο το παιχνίδι γινόταν γιορτή. Τα γκολ έμπαιναν βροχή και οι ευκαιρίες χάνονταν η μία μετά την άλλη. Το οξύμωρο όμως ήταν ότι όλα τα γκολ πανηγυρίζονταν από όλους. Πρωτόγνωρο αυτό για ποδοσφαιρικό αγώνα. Στο τέλος όλοι μαζί μαζευτήκαμε στο κέντρο του γηπέδου κι αφού αγκαλιαστήκαμε ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά.
Πριν την έναρξη της αναμέτρησης ο Δεληχάτσιος παρέδωσε τιμητική πλακέτα. Τα ποδοσφαιρικά παπούτσια που δανείστηκε στο ημίχρονο με την παρότρυνση των υπολοίπων του έδωσε το δικαίωμα να δείξει το ταλέντο του.
Στον αγώνα αλληλεγγύης το παρόν έδωσε κι ο Καββαδίας. Όσο όμως κι αν πιέστηκε, ποδοσφαιρικά παπούτσια δεν φόρεσε. Την επόμενη φορά όμως δεν πρόκειται να την γλυτώσει.
Μετά το παιχνίδι όλοι μαζευτήκαμε στο κιλικίο.
Όλοι όσοι έδωσαν το παρόν και συμμετείχαν το ευχαριστήθηκαν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βοήθησαν και πραγματοποιήθηκε αυτός ο διαφορετικός αγώνας.
Ο Σύλλογος Εργαζομένων Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έδειξε ότι όλα μπορούν να γίνουν αρκεί να υπάρχει διάθεση κι όρεξη. Κι αυτό μετράει πολύ περισσότερο επειδή έρχονται μέρες δύσκολες για όλους μας.
Ευχαριστήρια :
Μαρσώνης, Κιορκτσής, Τηλέμαχος, Παπαδόπουλος, Μπλάνας, Τιλαβερίδης, Κιάμος, Σιδηρόπουλος, Μπούγας, Συριανός, Τσότρας, Συνοδινός, Νικολόπουλος, Ιατρίδης, Κουγιουμτσίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου