Χόρεψε πεντ(ε)οζάλη…

Φαίνεται πως μας εξιτάρει όταν είμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Πολύ περισσότερο όταν ο εγωισμός μας πληγωθεί. Όλοι όσοι συμμετέχουν στην ομάδα έχουν βάλει ο καθένας τους ένα μικρό λιθαράκι για να είμαστε σήμερα εκεί που είμαστε. Η παρουσία μας και οι εμφανίσεις μας στους αγώνες των play off δεν ήταν εφάμιλλες με τους αγώνες του πρωταθλήματος. Αυτό μας είχε προβληματίσει, αλλά δεν μας παρέσυρε. Τα ψυχικά αποθέματα κι η επιμονή κάποιων ποδοσφαιριστών μας, που δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με αυτή την εικόνα, παρέσυρε και τους υπόλοιπους. Αφυπνιστήκαμε κι είμαστε πάλι ζωντανοί. Το σημερινό παιχνίδι ήταν χωρίς αύριο. Αντίπαλος μας μια εξαιρετική ομάδα με τις ίδιες βλέψεις. Ο Ο.ΣΥ.Ν.Α.Ε. κατέβηκε να προασπίσει την δεύτερη προνομιούχο θέση που κατείχε από την κανονική περίοδο. Το παιχνίδι ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Επιβάλαμε τον ρυθμό μας και κλείσαμε την αντίπαλη ομάδα στα καρέ της. Ήταν θέμα χρόνου να μπει το γκολ. Μία εξαιρετική ενέργεια του Συριανού έστειλε την μπάλα να τραντάξει το οριζόντιο δοκάρι. Στην επόμενη επίσκεψή μας όμως στην περιοχή του Ο.ΣΥ.Ν.Α.Ε. καταφέραμε να προηγηθούμε. Ο Συριανός χρίστηκε σκόρερ αφού με υποδειγματικό πλασέ δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλο γκολκίπερ. Το γκολ μας έδωσε πνοή κι ανεβάσαμε στροφές. Όμως ο εφιάλτης των χαμένων ευκαιριών συνεχίστηκε κι άρχισε σιγά σιγά να μας ξυπνάει συνειδήσεις. Οι αντίπαλοί μας εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την ευκαιρία κι ισοφάρισαν. Σα να μη έφτανε αυτό, μία αμφισβητούμενη απόφαση του διαιτητή, έστειλε τον Ο.ΣΥ.Ν.Α.Ε. στην λευκή βούλα. Το 2-1 ήταν γεγονός. Το πρώτο ημίχρονο δεν είχε κάτι άλλο από πλευράς φάσεων. Στην ανάπαυλα κάναμε την αυτοκριτική μας κι αυτό μας πείσμωσε. Ξέραμε ότι το αποτέλεσμα ήταν πλασματικό κι ότι μπορούσαμε να ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση. Ξεκινήσαμε δυνατά κι πιέσαμε σε όλο το γήπεδο. Η προσπάθεια ανατροπής της εικόνας μας και του αποτελέσματος είχε ξεκινήσει. Μοναδικός αντίπαλός μας πλέον ο διαιτητής. Οι αποφάσεις του εκνεύρισαν όλο τον κόσμο. Ο έλεγχος του αγώνα είχα χαθεί. Οι κάρτες μοιράζονταν σαν στραγάλια.  Αποτέλεσμα να μείνουμε με παίχτη λιγότερο, αφού ο Καββαδίας έπεσε στην παγίδα. Οι διαμαρτυρίες εκατέρωθεν για τις αποφάσεις του έκαναν το παιχνίδι να μυρίζει μπαρούτι. Ο ψυχραιμότερος θα κέρδιζε και το παιχνίδι. Έπρεπε κι επιβαλλόταν να πρυτανεύσει η λογική. Το ότι μείναμε με δέκα παίχτες έκανε το έργο μας δυσκολότερο. Χρειαζόμασταν ένα γκολ μέσα στην αναμπουμπούλα που είχε δημιουργηθεί για να μπούμε πάλι στο κόλπο. Κι εκεί ανέλαβε να φέρει σε ισορροπία το παιχνίδι ο Μπούγας. Με απ’ ευθείας εκτέλεση φάουλ, έφερε το παιχνίδι στα ίσια και τις καρδιές μας στις θέσεις τους. Όμως αυτό δεν μας αρκούσε. Θέλαμε να πάρουμε το παιχνίδι και να αποδείξουμε στις Κασσάνδρες ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο. Ο Σαχινίδης σκόραρε, επιτέλους, και το άγχος μεταφέρθηκε στους αντιπάλους μας. Ο Κράουτς ξαναχτύπησε κι έριξε στο καναβάτσο τους αντιπάλους μας. Η ανατροπή είχε επιτευχθεί. Ο Σεβαστίδης αφού πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του έστειλε την μπάλα στα δίχτυα για το 2-5 και μήνυμα σε όλους ότι το ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ είναι εδώ. Θα πουλήσουμε ακριβά το τομάρι μας και θα παλέψουμε μέχρι το τέλος. Σε αυτή την κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος πρέπει όλοι μας να δείξουμε ότι μπορούμε να έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Άσχετα με το τί θα επιτύχουμε. Είμαστε πάνω από όλα συνάδελφοι κι αυτό δεν πρέπει να διαφεύγει από κανέναν. Θέλουμε να μας ευχαριστεί αυτό που κάνουμε. Αν θα καταφέρουμε τελικά να πάρουμε το εισιτήριο που οδηγεί στην πάνω κατηγορία καλώς. Αν όχι δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Υπάρχει και το κύπελλο…

Όταν τα παιχνίδια αρχίζουν ακριβώς οφείλουμε να είμαστε νωρίτερα κι όχι στο παρά πέντε. Αυτό δείχνει πολλά…

ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ

Μαρσώνης,Παπαϊωάννου,Κιορκτσής,Παπαδόπουλος,Χατζηλιάς,Συνοδινός,Σεβαστίδης,Μπούγας,Παπαθανασίου,Σαχινίδης,Συριανός,Κατσαφάδος,Καββαδίας,Κιάμος,Τιλαβερίδης,Κόης,Τσότρας,Νικολόπουλος,Μπλάνας